Wat elke kerkelijke religie met anderen gemeen heeft is het geloof in een hogere macht, en het geloof dat door verering en 'goed' te leven deze hogere macht te beïnvloeden is voor onze eigen doeleinden.
Dit lijkt erg veel op wat we als kind naar onze ouders toe deden. Het Christendom spreekt dan ook veelvuldig over vader en kinderen. Maar op een gegeven moment verlaten we het ouderlijk nest, en we gaan op zoek naar onze eigen identiteit, waarheid, waarden en normen. Er lijkt een parallel met het leegstromen van de kerken en de grote vlucht die het individuele zoeken, buiten de oude verbanden om, neemt. Spiritualiteit bloeit als nooit te voren.
Sommige mensen gaan, als ze het ouderlijk huis verlaten een nieuw verband aan, stichten een gezin. Zo zien we ook dat er nieuwe 'kerken' worden opgericht, bijv. rond de Cursus in wonderen of Neale Walsch.
Maar steeds meer mensen blijven alleen, terwijl ook steeds meer mensen spiritueel het accent leggen op de eigen individuele beleving. In plaats van nieuwe waarheden van anderen over te nemen, zoeken zij hun eigen diepste kern.
Om die kern te bereiken moeten alle sluiers die er voor zitten worden opgeruimd. We moeten niet alleen oude, maar we moeten alle concepten overboord gooien. Concepten verhinderen ons om de werkelijkheid te zien.
Zo horen we bijv. niet het werkelijke geluid van een auto, maar we denken meteen: o, een auto. Draagt iemand een hoofddoek dan zie we niet meer deze mens, maar een intellectueel idee: een moslima. En een concept van God, verhindert ons om God te ervaren.
Ons denken en ons gedrag wordt heel sterk bepaald door wat we vroeger hebben meegemaakt.
Ook die vormen filters waarmee we de wereld om ons heen en onszelf ervaren. Willen we werkelijk tot onze kern doordringen dan moeten we ook dat opruimen. Schoon worden, ons ontdoen van ons verleden.
Zijn we zover dan wordt ons gedrag niet meer ingegeven door onze ideeën, concepten, ervaringen uit het verleden, of verwachtingen van de toekomst. Een onmiddellijke ervaring van waarheid, die niet in woorden valt te vatten, valt ons te deel. We krijgen een diepe verwondering, 'verering' voor het hele universum en kunnen niet anders dan 'goed' zijn, want alles wat daarvan afwijkt, versluiert ons diepste weten. Wat de kerk van buitenaf probeerde op te leggen, wordt nu een zelfervaren waarheid, een niet anders meer willen.
Om los te komen uit vaststaande concepten en ideeën over onszelf kan het helpen om eens het tegendeel te doen van wat je gewend bent. Ben je politiek links, verdedig dan eens rechtse standpunten. Ben je atheïst, vertel mensen dat God bestaat, ben je altijd tiptop gekleed, draag eens een week lang een spijkerbroek. Denk je altijd eerst aan een ander, wees een tijdje een egoist.
bron
